ವರ್ಣನೆಗೆ ಸಿಗದವಳು ತಾಯಿ

ಜಗತ್ತನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಿಗೂ ಮಿಗಿಲಾದವಳು, ಜಗತ್ತಿನ ಯಾವ ಪದಪುಂಜಗಳಿಗೂ ವರ್ಣನೆಗೆ ಸಿಗದವಳು, ಅಕ್ಕರೆಯ ಅಪ್ಪುಗೆಯಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿಡುವವಳು, ಪ್ರೀತಿಯ ಅಮೃತಧಾರೆ ಎರೆಯುವವಳು…..ಅವಳೇ ಅಮ್ಮ.

ಹೌದು, ಅಮ್ಮ ಎಂಬ ಎರಡಕ್ಷರದಲ್ಲಿ ಅದೇನೋ ಪುಳಕವಿದೆ, ಪ್ರೀತಿಯ ಸವಿಯಿದೆ. ವರ್ಣಿಸಲು ಅಸಾಧ್ಯವಾದ ಸೆಳೆತವಿದೆ. ಬಣ್ಣನೆಗೆ ಸಿಗದ ಹರುಷವಿದೆ. ನೋವಿನಲ್ಲೂ ಸಾಂತ್ವನ ಕೊಡುವ ಶಕ್ತಿಯಿದೆ.

ಎಲ್ಲಾ ಬಾಂಧವ್ಯ, ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು ಮೀರಿದವಳು ತಾಯಿ. ತಾನು ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಇರಲಾರೆ ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿಯೇ ದೇವರು ತಾಯಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಎಂಬ ಮಾತನ್ನು ಅಕ್ಷರಶಃ ರುಜುವಾತು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟುವಳು. ಹೆಜ್ಜೆಯಿಡಲು  ಕಲಿಸಿದವಳು, ಕೈ ತುತ್ತು ನೀಡಿದವಳು, ಕರುಳಕುಡಿಯ ಜೀವನಕ್ಕಾಗಿ ತನ್ನ ಜೀವವನ್ನು ಸವೆಸಿದವಳು, ಕಂದನ ಪ್ರತಿ ಯಶಸ್ಸಿನಲ್ಲೂ ಆಕೆಯ ಪಾಲಿದೆ. ಪ್ರತಿ ಕಷ್ಟದಲ್ಲೂ ಆಕೆಯ ಸಾಂತ್ವನವಿದೆ.

ಕಾಲ ಬದಲಾಗಬಹುದು, ಮಕ್ಕಳೂ ಬದಲಾಗಬಹುದು ಆದರೆ ತಾಯಿ ಮತ್ತು ಆಕೆಯ ಪ್ರೀತಿ ಎಂದಿಗೂ ಬದಲಾಗಲಾರದು. ಅವಳ ಪ್ರೀತಿ ಎಂಬುದು ಎಂದೂ ಬತ್ತದ ಕಡಲಿದ್ದಂತೆ. ತನ್ನ ಮಗು ಅಂಗವಿಕಲನೇ ಆಗಿರಲಿ, ಬುದ್ಧಿಮಾಂದ್ಯನೇ ಆಗಿರಲಿ, ಇಡೀ ಸಮಾಜವೇ ಆತನನ್ನು ತಿರಸ್ಕಾರ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೋಡಲಿ ಆದರೆ ತಾಯಿಯ ಮಮತೆ ಕಿಂಚಿತ್ತೂ ಕಡಿಮೆಯಾಗದು. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಅವಳು ದೇವರಿಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದಾಳೆ.

ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಮೇ ತಿಂಗಳ ಎರಡನೆ ಭಾನುವಾರ ವಿಶ್ವ ತಾಯಂದಿರ ದಿನವನ್ನು ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಒತ್ತಡದ ಜಂಜಾಟದಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿರುವ ಆಧುನಿಕ ಮಾನವ ಒಂದು ದಿನವಾದರೂ ತನ್ನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಲಿ ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಹುಟ್ಟಿದ ದಿನ ಇದಿರಬಹುದು.

ಆದರೆ ಮಾತೃದೇವೋ ಭವ ಎನ್ನುವ ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ತಾಯಿಗೆ ವಿಶೇಷವಾದ ಗೌರವವಿದೆ. ತಾಯಿ ಮತ್ತು ತಾಯ್ನಾಡು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕಿಂತಲೂ ಮಿಗಿಲಾದುದು ಎಂದು ನಂಬಿದವರು ನಾವು. ತಾಯಿ ಮತ್ತು ತಾಯಿತನವನ್ನು ಸಂಭ್ರಮಿಸಲು ನಮಗೆ ಯಾವುದೇ ವಿಶೇಷ ದಿನದ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿ ದಿನವೂ ನಮಗೆ ತಾಯಿಯ ದಿನ. ಆಕೆಯ ನೆನಪು, ಸಾನಿಧ್ಯ, ಮಾರ್ಗದರ್ಶನವಿಲ್ಲದೆ ನಮಗೆ ಒಂದು ದಿನ ಕಳೆಯುವುದೂ ಅಸಾಧ್ಯ. ಆಕೆಯ ಜೀವನವೇ ನಮಗೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯ ಸೆಲೆ, ಆಕೆ ಹಾಕಿಕೊಟ್ಟ ಸಂಸ್ಕಾರದಲ್ಲಿ ನಡೆದರೆ ಪ್ರತಿ ದಿನವೂ ತಾಯಿಯ ದಿನವೇ.