ಸಂಸ್ಕೃತ ಗ್ರಾಮಗಳಾಗಿವೆ ಅಸ್ಸಾಂನ ಗಡಿ ಗ್ರಾಮಗಳಾದ ಅನಿಪುರ್ ಬಸ್ತಿ ಮತ್ತು ಪಟಿಯಾಲ ಬಸ್ತಿ

ಗುವಾಹಟಿ: ಸಂಸ್ಕೃತ, ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾಷೆ ಹಾಗೆಯೇ ಆತ್ಯಂತ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಭಾಷೆಯೂ ಹೌದು. ಭಾರತದಲ್ಲಿ, ಕೆಲವಾರು ಹಳ್ಳಿಗಳು ಸಂಸ್ಕೃತವನ್ನು ತಮ್ಮ ನಿತ್ಯ ವ್ಯವಹಾರಿಕ ಭಾಷೆಯಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಿವೆ. ಇದು ನಮ್ಮ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪರಂಪರೆ ಮತ್ತು ಈ ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಳಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕೃತ-ಮಾತನಾಡುವ ಪ್ರಮುಖ ಹಳ್ಳಿಗಳೆಂದರೆ ಕರ್ನಾಟಕದ ಮತ್ತೂರು ಮತ್ತು ಹೊಸಹಳ್ಳಿ, ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶದ ಜಿರಿ ಮತ್ತು ರಾಜಸ್ಥಾನದ ಗನೋಡ ಮುಂತಾದವು. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹಳ್ಳಿಯೂ ವಿಶಿಷ್ಟ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ಸಂಸ್ಕೃತದ ನಿರಂತರತೆಗೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡುತ್ತಿವೆ.

ಇದೀಗ ಈ ಪಟ್ಟಿಗೆ ಅಸ್ಸಾಂನ ಕೆಲವು ಗಡಿ-ಗ್ರಾಮಗಳು ಹೊಸ ಸೇರ್ಪಡೆಯಾಗಿವೆ.  ಅಸ್ಸಾಂ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿರುವ ಎರಡು ಗಡಿ ಗ್ರಾಮಗಳಾದ ಅನಿಪುರ್ ಬಸ್ತಿ ಮತ್ತು ಪಟಿಯಾಲ ಬಸ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕೃತವನ್ನು ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಳಿಸಲಾಗಿದೆ. ದಕ್ಷಿಣ ಅಸ್ಸಾಂನ ಕರೀಂಗಂಜ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ಗಡಿಯ ಸಮೀಪವಿರುವ ಗಡಿ ಗ್ರಾಮಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಭಾಷೆ ಸಂವಹನದ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಅಂಗವಾಗಿದೆ. ಕರೀಂಗಂಜ್ ಮುಸ್ಲಿಂ ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತ ಜಿಲ್ಲೆಯಾಗಿದ್ದು, ಇಲ್ಲಿ ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆ ಅಸ್ಸಾಮಿ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆ ಬಂಗಾಳಿ. ಇಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕೃತವು ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತವಾಗಿಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಅದರ ನಿವಾಸಿಗಳು ಸಂವಹನ ನಡೆಸಲು ಬಳಸುವ ಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ, ದೈನಂದಿನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹಳ್ಳಿಗರು ಅದನ್ನು ನಿರರ್ಗಳವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ಪಟಿಯಾಲ ಬಸ್ತಿಯ ಕನಿಷ್ಠ 50 ನಿವಾಸಿಗಳು ಭಾಷೆಯನ್ನು ಕರಗತ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲಿ ಪ್ರವೀಣರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಅನಿಪುರ್ ಬಸ್ತಿಯಲ್ಲಿನ 400 ನಿವಾಸಿಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 300 ಜನರು ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ಆರಾಮವಾಗಿ ಸಂವಹನ ನಡೆಸುತ್ತಾರೆ, ವ್ಯಾಪಾರ ಮತ್ತು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಕರೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾಷೆಯಲ್ಲೇ ನಡೆಸುತ್ತಾರೆ. ಪುನರುಜ್ಜೀವನವು ಸುಮಾರು ಒಂಬತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು, ಸಂಸ್ಕೃತವನ್ನು ದೈನಂದಿನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಪುನಃ ಪರಿಚಯಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸಂಸ್ಕೃತ ಭಾರತಿಯ ಕಾರ್ಯಾಗಾರಗಳು ಮತ್ತು ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಗ್ರಾಮಸ್ಥರು ಭಾಗವಹಿಸಿದರು.

ಅಂದಿನಿಂದ ಆರಂಭವಾದ ಗ್ರಾಮಸ್ಥರ ಆಸಕ್ತಿ, ಇಂದು ಸಂಸ್ಕೃತ ಗ್ರಾಮವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ನಿಲ್ಲುವಲ್ಲಿ ವರೆಗೆ ಬಂದಿದೆ.

ಈ ಆಧುನಿಕ ಯುಗದಲ್ಲಿ ನಾವು ನಮ್ಮ ಭಾಷಾ ಮೂಲಗಳಿಂದ ದೂರ ಸರಿಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಸಂಸ್ಕೃತ ಸೇರಿದಂತೆ ನಮ್ಮ ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆಗಳ ಬಳಕೆ ಮರೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇಂದು, ವಿದೇಶಿ ಭಾಷೆಗಳು ಸಂವಹನ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗುತ್ತಿವೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳೊಂದಿಗೆ ನಮ್ಮ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಭಾಷಾ ಪರಂಪರೆ ಕ್ರಮೇಣ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಭಾಷಾ ಚರ್ಚೆಗಳ ನಡುವೆ, ಅಸ್ಸಾಂನ ಹಳ್ಳಿಗಳು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಉತ್ತಮ ನಿದರ್ಶನವಾಗಿವೆ.